به گزارش مشرق، نارضایتی و دلخوری هست اما اعتصاب، نه. بازیکنان پرسپولیس تصمیم گرفتهاند صبوری کنند و اعتراضشان را وقتی به گوش مدیران باشگاه برسانند که کاپیتان هم همراهشان باشد. پس باید تا بازگشت تیمملی از اروپا و حضور دوباره سیدجلال حسینی در تمرینات پرسپولیس منتظر بمانند. این البته دلیل نمیشود که سکوت کنند اما به جای فریاد، اعتراضهایشان را در گوش یکدیگر زمزمه میکنند و آقای سرمربی (که حتی پول قرارداد فصل پیشاش را هم کامل نگرفته) به آنها قول داده که درباره مطالباتشان با مدیران باشگاه حرف بزند. راستی باشگاهی که نه پول دارد و نه مدیرعامل، چطور میخواهد این همه بازیکن طلبکار را که در این سه ماه حتی به اندازه پیشپرداخت قراردادهای این فصلشان هم پول نگرفتهاند، راضی کند؟
بیپولی، همان درد بیدرمانی است که پرسپولیس هیچ روزی را بدون آن نگذرانده. باشگاه همه داشتهها و درآمدهای خود را در این چند ماه برای بستن پروندههایش در فیفا هزینه کرد و حالا هر روز باید به طلبکارانی وعده بدهد که هر لحظه بیم تمرین نکردنشان میرود. بازیکنان پرسپولیس البته پیشتر از تحریم تمرینها چنان ضربهای خوردهاند که تکرار آن اشتباه دور از ذهن مینماید اما بیپولی و بدتر از آن بدحسابی باشگاه هم چیزی نیست که به سادگی بر آن چشم بپوشند. برای همین است که صدای غرولند پرسپولیسیها یک لحظه هم قطع نمیشود. آنها آخرین بار، بیش از دو ماه پیش (در همان روزهای ابتدای فصل) پول گرفتند و رقمی که پرداخت شد، حتی به اندازه پیشپرداخت قراردادهایشان هم نبود.
وضعیت مربیان پرسپولیس هم چیزی غیر از این نیست و همانطور که برانکو دو روز پیش گفته بود، او و دستیارانش هم مثل بازیکنان در این مدت حتی یک ریال دریافتی نداشتهاند. اما باشگاه جز وعدههای تکراری چیزی برای آنها ندارد. طاهری تا روزی که بود، مدام میگفت پولهای باشگاه را برای بستن پرونده مانوئل ژوزه خرج کرده و حالا هم از زبان محمدرضا حاجیبیگی که در نبود مدیرعامل پرحرفترین عضو هیات مدیره باشگاه است، فقط وعده میشنویم: «بخش زیادی از بدهیهای باشگاه را پرداخت کردیم و حالا منتظر رسیدن پول هستیم تا به بقیه کارها برسیم و طلب بازیکنان را بدهیم.» جالب اینکه او حتی نمیداند این پولها از کجا قرار است به پرسپولیس تزریق شود: «قرار نیست از حامی مالی فعلی باشگاه پول بگیریم و بعید میدانم که از طرف دولت هم پولی پرداخت شود اما قطعا از محل دیگری پول را تامین و مشکل بازیکنان را برطرف میکنیم.»
این شاید همان دلیلی است که باعث شده بازیکنان پرسپولیس به حرفهای عضو تازهوارد هیات مدیره باشگاه اعتماد نکنند اما فعلا برای اعتراض هم برنامهای ندارند. با خودشان قرار گذاشتهاند که اعتراضشان به بیرون از تیم و باشگاه درز نکند و منتظر بازگشت کاپیتان از اردوی تیمملی باشند تا بعد از مشورت با او در این مورد تصمیم بگیرند. این تازه یک بعد ماجراست و اتفاق جالبتر، واکنشی که باشگاه به اعتراض بازیکنانش نشان داده است؛ به جای پرداخت پول و راضی نگه داشتن آنها، جریمهشان کرده است. این جریمه البته به اعتراض اخیر آنها ربطی ندارد و به فصل پیش مربوط است.
برخی بازیکنان پرسپولیس به دلیل استفاده از البسهای متفاوت از آنچه شرکت طرف قرارداد با باشگاه در اختیارشان گذاشته، جریمه شدهاند و رقم این جریمهها هم از 10 تا 15 میلیون تومان اعلام شده است. بیش از بیپولی و بدحسابی باشگاه، پرسپولیسیها از جریمه شدنشان ناراحتند و میگویند تیمی که قهرمان شده و همچنان مدعی قهرمانی است، بازیکنانش نباید به خاطر چنین مسائل پیش پا افتادهای جریمه شوند.
اینجور جریمه کردن اما برای باشگاهی که پول ندارد و هوادارانش به کمتر از جام قهرمانی راضی نیستند، دمدستیترین راه است که البته همیشه نتیجه خوبی ندارد و چه بسا پرسپولیس را به چالهای عمیقتر بیندازد.